تاریخچه برج علاءالدین ( علاءالدوله )

این برج مدفن حسن علاءالدوله حاکم وقت ری است. بر اساس آنچه در کتیبه ذکر شده‌است، حسن علاءالدوله در چهارم صفر ۶۷۵ هجری قمری در گذشته و پسرش فخرالدین بر روی قبر او برجی بنا کرد که از نظر معماری سبکی کاملاً منحصر به فرد دارد. تاریخ اتمام ساخت این برج سال ۶۸۸ هجری قمری (۶۶۷ هجری شمسی) مقارن با اواخر سلطنت ارغون خان است.
اجداد فخرالدین، پسر علاء الدوله، از فرمانروایان ری بوده‌اند. بعد از ساخت برج، فخرالدین پسر علاءالدوله نیز به حکومت بغداد گمارده شد. او در سال ۶۹۱ به سمت بغداد رفت و در سال ۷۰۹ در آن شهر در گذشت. پدر و پسر علاءالدوله هر دو لقب فخرالدین داشته‌اند. حسن علاءالدوله با علاءالدوله سمنانی از بزرگان تصوّف ایرانی و از شاعران و نویسندگان سده‌های هفتم و هشتم هجری قمری نیز خویشاوند بوده‌است؛ زیرا علاءالدوله عمویی داشت به نام سید جمال‌الدین قاسم بن جمال‌الدین محمد که در ورامین اقامت داشت و تنها دخترش، زهره را به حاکم سمنان داد و از آن دختر، دو پسر به نام ملک جلال‌الدین و ملک شرف‌الدین به دنیا آمدند که علاءالدوله سمنانی فرزند اوست.
با توجّه به کتاب انساب الاشراف نسب علاءالدوله به سجاد، امام چهارم شیعیان، می‌رسد. خانوادهٔ علاءالدوله در منطقه نفوذ زیادی داشتند و تعدادی از آن‌ها در ورامین و مناطق دیگر فرمانروا بوده‌اند و از خود آثاری به جا گذاشته‌اند که معروف‌ترین آن‌ها بنای امامزاده یحیی است که فخرالدین، پسر علاءالدوله بنا کرده‌است. فخر الدین پسر علاءالدوله در عصر اباقاخان مغول و به توصیهٔ خواجه نصیرالدین طوسی، شهزادهٔ ارغون شد و به پشتیبانی او در شمار ملوک ری درآمد و در ری مقام سروری یافت.
مدفون این بقعه جزو معدود مواردی است که مردم ورامین آن را به نام امامزاده نمی‌شناسند و آن را عموماً برج یا بقعه علاءالدوله معرفی می‌کنند. برخی از معمران منکر وجود قبری در آن شده ولی برخی وجود قبر را در آن رد نکرده بلکه آن را متعلق به رهگذری می‌دانند که در اوایل قرن چهاردهم شمسی بعد از فوت در این محل دفن شده‌است