توضیحات
حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)
حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (ع) است که با چهار واسطه، از نوادگان حضرت علی (ع) محسوب میشود. ایشان در سال ۱۷۳ هجری قمری در شهر مدینه متولد شد و نزدیک به هشت دهه و با درک امامت چهار امام معصوم - امام موسی (ع)، امام رضا (ع)، امام جواد (ع) و امام هادی (ع) - در سن ۷۹ سالگی به دیار باقی شتافت.
به نظر میرسد که حضرت عبدالعظیم با توجه به دوران حکومت خلیفه وقت و اوضاع سیاسی حاکم بر جامعه، رفتار نامناسب، اقدامات جبرگونه، توهین و بدرفتاریهای خلفای عباسی با اهل بیت پیامبر (ع)، به ناچار از محل سکونت خود هجرت کرده و به ری نقل مکان کردند.
از جمله قسمتهای ساخته شده در بارگاه عبدالعظیم حسنی (ع)، میتوان به ساخت ضریح نقرهای حرم (ضریح حرم در زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار احداث شده است)، ایجاد صحن تازه، غرفهها و ایوانهای پیرامون صحن تازه، کفشداریهای قرار گرفته در طرفین ایوان آینه، ایوان آینه، بنای «مدرسه امینالسلطان» که در بخش شمال شرقی صحن قرار دارد، باغ جیران که در قسمت غربی حرم مطهر ساخته شده است، باغ توتی که در بخش غربی صحن بزرگ ایجاد شده است، بقعه و گنبد امامزاده طاهر (ع) که در ضلع شرقی حرم قرار دارد، (آرامگاه امامزاده طاهر (ع) در زمان حکومت ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه، به فرمان ضلالسلطان و به تلاش و همت رضا قلی خان سراج الملک ساخته شده است)، اشاره کرد. همچنین آینهکاری و ساخت ضریح نقره مقبره امامزاده حمزه (ع) نیز در دوران حکومت قاجاریان صورت گرفته است.
ناصرالدین شاه قاجار، آیتالله سید ابوالقاسم کاشانی، ملا علی کنی و محمد قزوینی، عباس اقبال آشتیانی، شیخ محمد خیابانی، ستار خان، محمدتقی فلسفی و برخی حکام اردلان که از وابستگان پادشاهان قاجار بودند نیز در صحن آرمیدهاند.
حرم مطهر امامزاده عبدالعظیم حسنی (ع) که در بین عموم به شاه عبدالعظیم شهرت یافته استدر زمره جاهای دیدنی استان تهران قرار گرفته و میزبان صمیمی و محفل دوستداشتنی و مامنی گرم برای دوستداران و دلباختگان اهل بیت (ع) از سراسر ایران و جهان است.
ساعت بازدید: نیمه نخست سال یک ساعت قبل از اذان صبح تا ۳۰ دقیقه بامداد، نیمه دوم سال یک ساعت قبل از اذان صبح تا ساعت ۲۲:۳۰ و ایام تعطیل شامل شبهای جمعه، ماه مبارک رمضان و مناسبتهای ویژه مذهبی بهصورت یکسره باز است.