قبرستان ابن بابویه
قبرستان ابن بابویه گورستانی ۲۰۰ ساله در دشت وسیع ری است که نزدیک به ۱۰ هکتار وسعت دارد. این قبرستان از لحاظ وسعت، دومین قبرستان بزرگ تهران محسوب می‌شود. بسیاری از چهره‌های نامدار ایران، از جمله جهان پهلوان تختی در این محل دفن شده‌اند. این قبرستان اولین منطقه شهرری است که برای دفن اموات اختصاص یافته است. آرامگاه‌های قدیمی و خانوادگی آن و شکل ظاهر برخی سنگ قبرها در نوع خود کم نظیر هستند. برخی مورخان قدمت این قبرستان را به دوره ساسانی نسبت داده‌اند.
به اعتقاد برخی کارشناسان بنای نخستین قبرستان ابن بابویه، به دوران سامانی برمی‌گردد و بعدها در اثر سیل تخریب شده است. آرامگاه ابتدایی شیخ صدوق نیز در گذر زمان به خاطر حمله مغولان و جنگ‌های خوارزمشاهیان و تیموریان و همچنین به‌علت حوادث مختلف چندین مرتبه خراب و ویران شد؛ به‌گونه‌ای که سرانجام، تا پیش از کشف، سال‌ها در زیر توده‌های خاک پنهان می‌ماند. پس از برپایی بقعه شیخ صدوق، افراد زیادی در اطراف آن به خاک سپرده شدند و مقبره‌های بزرگ و باشکوهی اطراف آن احداث شد. افراد مشهور مدفون در قبرستان بابویه شیخ صدوق، غلامرضا تختی، علی اکبر دهخدا، محمدعلی فروغی، رجبعلی خیاط، حسین بهزاد و دکتر سید حسین فاطمی می‌شود.