اسلاید شو
توضیحات

تکیه‌ها و مساجد بازار بزرگ تهران
مساجد بسیاری در محدوده بازار تهران قرار دارند که از میان آنها می‌توان به مسجد جامع واقع در خیابان بازار انگشتر، مسجد موسی ابن جعفر واقع در بازار آهنگران، مسجد میرزا موسی واقع در خیابان کویتی‌ها، مسجد ملک در خیابان موسوی، مسجد امام حسین واقع در خیابان مولوی، مسجد بین‌الحرمین واقع در خیابان بین‌الحرمین و مسجد خاتم‌النبیین واقع در بازار مسگرها اشاره کرد.
مسجد امام خمینی یا مسجد جامع یا مسجد شاه با قدمتی بیش از ۲ قرن به ثبت ملی رسیده است. اولین مسجد تهران یا قدیمی‌ترین مسجد پایتخت که حدودا ۲۴۰ ساله است، با نام مسجد جامع تهران شناخته شده است. برخی از منابع سابقه ساخت همین بنای امروزی را به دوران شاه عباس صفوی می‌رسانند.
این مسجد که درست در قلب قدیمی تهران یعنی بازار ساخته شده است حدود سال ۱۰۷۲ قمری برابر با ۱۰۴۰ شمسی به همت شخصی به نام رضی‌الدین ساخته شده است. می‌دانیم که تهران از دوران اسلامی به تبعیت از ری روستایی شیعیه‌نشین بود. از تعداد امامزاده‌هایی که در اطراف بافت اصلی تهران هم بر می‌آید می‌توان این نکته را دریافت. به همین استناد هم می‌شود نتیجه گرفت که تهران قبل از ساخته شدن مسجد جامع هم مسجدهایی داشته که نه منابع به ان‌ها اشاره کردند و نه ردی از آن‌ها مانده است. پس به همین دلیل است که ما مسجد جامع تهران را به عنوان اولین مسجد پایتخت معرفی می‌کنیم.  بررسی بخش‌های مختلف مسجد جامع تهران نشان می‌دهد که یک باره ساخته نشده و در طول زمان کامل شده است. قدیمی‌ترین بخش مسجد جامع بازار در بخش جنوبی بنا ایوان بزرگ مقصوره‌ای است که باستان‌شناسان معتقدند از دوران صفویه به یادگار مانده است. ایوانی که البته مانند خود مسجد در طول زمان بخش‌هایی به آن اضافه شده است. این مسجد در دوران فتحعلی‌شاه به همت میرزا مسیح مجتهد تهرانی که امام جماعت و متولی مسجد جامع بود بازسازی شد و یک شبستان در غرب آن اضافه شد که به شبستان چهل‌ستون معروف است.
از دیگر بخش‌های جالب بازار تهران ‌می‌توان به تکیه‌های بازار از جمله تکیه دولت، تکیه درخونگاه و تکیه سادات اخوی اشاره کرد. از دورانی که آیین‌های شیعی به ویژه سوگواری‌ها در ایران رواج یافت، حسینیه‌ها، تکیه‌ها و محافل عزاداری در واقع مکمل مسجدها بودند؛ به همین دلیل به راحتی جا افتادند و کارکردهای خاص خودشان را دنبال کردند. در این میان تکیه‌ها از اهمیت خاص‌تری برخوردار بودند؛ اماکنی که هم محل اقامه عزای سیدالشهدا(ع) محسوب میشدند، هم جایی برای اجرای تعزیه. غالباً هم موقت بودند و در ماه‌های محرم و صفر فعال‌تر بودند و رونق داشتند. برخی تکیه‌ها براساس نام و نوع فعالیت صنوف مختلف شکل گرفته‌اند. مثل تکیه بزازها و خراط‌ها که از قدیمی‌ترین تکیه‌های تهران است. برخی تکیه‌ها محلی بودند و اسمشان به نام محله‌شان بود. گاهی هم تکیه‌های صنفی و محلی یکی می‌شدند. مثل تکیه کفاش‌ها در راسته ارسی‌دوزها. برخی اوقات تکیه‌ها به نام قوم‌هایی بود که به تهران می‌آمدند و دسته عزاداری راه می‌انداختند. مثل تکیه خلج‌ها.
آدرس: محدوده بازار تهران

تاریخچه بازدیدهای شما