توضیحات
خیابان لاله‌زار
خیابان لاله زار یکی از قدیمی‌ترین خیابان های معروف تهران است که در گذشته به‌عنوان یکی از راسته‌های پر رفت و آمد تهران مشهور بود. این خیابان میزبان مراکز فرهنگی و هنری مثل سینما و تئاتر بوده و بسیاری از آن به‌عنوان یکی از پرخاطره‌ترین خیابان‌های تهران قدیم یاد می‌کنند. پس از بازگشت ناصرالدین شاه از سفر فرنگ، باغ لاله زار به قیمت ۹۰ هزار تومان خریداری می‌شود تا خیابانی شبیه شانزه لیزه در ایران ساخته شود. بر اساس کتاب «تهران قدیم» نوشته جعفر شهری، گل فروشی «ژرژیک» در چهار راه کنت (لاله‌زار نو) در اواخر دهه ۱۳۱۰ هم نخستین مغازه گل فروشی تهران بوده است. حتی لاله زار نخستین خیابانی بوده که اولین چراغ گاز تهران در آن روشن شده است.
رونق خیابان لاله زار در دوره مشروطیت به اوج خود می‌رسد. این خیابان تا آخر دوران قاجار به‌دلیل داشتن ترکیبی از تئاترها و رستوران‌ها یکی از مهم‌ترین گردشگاه‌های تهران بوده است. رونق لاله زار تا عصر پهلوی نیز ادامه داشت و در این دوره لاله زار به‌نوعی تبدیل به نماد نوگرایی ایران شد. با کودتای ۲۸ مرداد، کم‌کم بسیاری از تئاترها، رستوران‌ها، تجارتخانه‌ها، پیاله‌فروشی‌ها، خیاط‌خانه‌ها، سینماها و فروشگاه‌های مشهور ایران در این خیابان جا خوش کرد و آن را به یکی از جالب‌توجه‌ترین مکان ها در پایتخت تبدیل کردند.
در این دوره اماکن فرهنگی ارزشمندی مانند سالن‌های تئاتر نصر، سعدی و...، سالن‌های سینما مانند رکس، لاله، نادر و... و همچنین خانه و باغ اتحادیه در این خیابان ساخته شدند که متاسفانه در حال حاضر همگی در معرض تخریب قرار دارند. (به جز خانه اتحادیه که بازسازی شده است.)
امروزه در خیابان لاله زار بورس لوازم الکتریکی و در لاله زار نو بورس لوستر و لوازم روشنایی قرار دارد. اطلاعات موثقی از اینکه چگونه این خیابان از مرکز فرهنگی به بورس لوازم الکتریکی تبدیل شده در دسترس نیست، ولی طبق نقل‌قول‌های اهالی این منطقه آقای امانت حدود سال ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ مغازه لوازم الکتریکی‌اش را راه‌اندازی کرده است. همچنین، در سال ۱۳۲۵ مهندس علیرضا افضلی‌پور نمایندگی برند سوئیسی الکترو لاندیس را در ایران و خیابان لاله‌زار افتتاح کرد.
نزدیکترین ایستگاه به خیابان لاله زار ایستگاه امام خمینی در تقاطع خطوط 1 و 2 مترو واقع در میدان امام خمینی است.